Leven op een Caribisch eiland

Auteur: Marit

Iets meer dan een jaar geleden stapte Paul en ik in het vliegtuig en veranderde ons leven drastisch. Nee, dat had niets te maken met de pandemie die kwam opzetten maar met onze emigratie naar Aruba! We wonen inmiddels al 13 maanden op dit prachtige eiland en vonden het wel weer eens tijd worden voor een update van onze blog.

Hoe is het leven, weg van de kou, weg van de dagelijkse sleur in Nederland? In een woord: HEERLIJK. Mensen laten wel eens vallen dat ze jaloers op ons zijn, of dat ze het zelf ook zouden doen als ze nog jong waren, voor hun hebben we maar 1 advies: gewoon doen! Je hoeft niet rijk te zijn en je hoeft ook geen waaghals te zijn. Je moet uit je comfortzone durven stappen en je dromen durven najagen. Voor ons bleef het dan ook niet bij dromen, bij ons werd het werkelijkheid.

Het leven op een tropisch eiland is in sommige opzichten anders dan ons leven in Nederland, en toch is het ook in sommige opzichten hetzelfde. We zijn allebei aan het werk, staan ‘s morgens op als de wekker gaat, kleden ons aan en stappen in de auto (of op de fiets). ’s Avonds als we allebei weer thuis zijn dan wordt er gekookt, eten we samen en kijken we een serietje. Paul is nog altijd fanatiek aan het fietsen en ook ik ben sinds oktober weer wekelijks aan het sporten (yoga).

Toch zijn er ook dingen anders aan een leven onder de Arubaanse zon. Hoewel we allebei werken, hebben we er bewust voor gekozen om allebei minder uren te maken, wat resulteert in meer tijd voor andere dingen. We hebben meer tijd voor elkaar en genieten daar nog steeds volop van. Daarnaast nemen we ook veel meer de tijd om te genieten van het koken, om nieuwe recepten uit te proberen en om het avondeten te zien als een leuke bezigheid en niet een ‘moetje’. We zijn daardoor zowel het eten als ook het koken weer meer gaan waarderen. En uiteraard, het klimaat is ook anders dan in Nederland. Het serietje wordt ’s avonds niet op de bank voor de kachel gekeken, maar heerlijk in een korte broek onder de sterrenhemel buiten.

Ook het plannen zijn we hier in Aruba wel een beetje verleerd. Wat doen we morgen? Oh dat zien we morgen vroeg wel weer… Hebben jullie volgend weekend tijd? Uhm ja, want we plannen nooit zover vooruit! Ook dat is een aangename verandering van het georganiseerde leven in Nederland. Tuurlijk waren alle (de meeste) geplande dingen die we in Nederland deden leuk, de etentjes bij papa en mama, de handbaltraining, de ochtenden fietsen met de jongens, de handbal wedstrijden, de terrasjes en de dinertjes met vrienden. Maar het feit dat we dat hier allemaal niet doen en dat we na een dag werken gewoon thuis komen en niets meer hoeven, dat we op onze vrije dagen wakker worden en dan aan elkaar vragen ‘wat zullen we vandaag gaan doen?’ dat geeft lichamelijk en mentaal gewoon een heel veel rust.

Mochten jullie er na deze blog aan twijfelen: Wij hebben nog geen seconde spijt gehad van onze keuze om vorig jaar op 13 januari in het vliegtuig te stappen naar een klein eilandje in de Caribische zee! En om jullie daar weer een stukje van te laten mee genieten gaan we weer proberen komende maanden af en toe een blog te posten over ons leven aan de andere kant van de oceaan.

En mocht de wereld binnenkort weer wat vriendelijker zijn voor de reisindustrie weet dan dat jullie altijd welkom zijn om te komen kijken wat wij nu precies bedoelen met dat heerlijke leventje op een tropisch eiland!