Sporten onder de Arubaanse zon

Auteur: Marit

In ons leven in Nederland waren zowel Paul als ik altijd heel fanatiek met onze sport bezig. Waar Paul bijna dagelijks op de fiets kroop voor tientallen kilometers door het heuvelland ging ik wekelijks naar de handbaltrainingen en was ik blij als ik in de weekenden weer heerlijk op het veld mocht staan voor een wedstrijd.

Ook dat veranderde toen we naar Aruba vertrokken. Uiteraard, de fiets van Paul werd zorgvuldig ingepakt en niet gauw nadat we op Aruba waren aangekomen deed zelfs een tweede fiets zijn intrek in ons appartement. Helaas moest in mijn handbal achterlaten in Nederland en ging ik opzoek naar iets anders. Enthousiast nam ik mijn hardloop schoenen mee en die hebben afgelopen jaar toch al zeker 15 keer mogen zwoegen en zweten. Hoewel ik nog altijd hoop het ren ritme terug te vinden dat we samen een tijd lang hadden toen we in Maastricht woonden, is het er helaas nog niet van gekomen. Misschien heeft het iets te maken met die heerlijke warme zon? Die het onmogelijk maakt om tussen 9 en 5 erop uit te gaan op de hardloop schoenen?

De fiets wordt nog steeds veelvuldig gebruikt, dagelijks is het Pauls vervoersmiddel naar zijn werk, 30 minuutjes heen en 30 minuutjes terug. In het weekend wordt de wekker vaak nog vroeger gezet dan door de week en gaat Paul er al vroeg op uit. Op zaterdagochtend is hij instructeur bij het TRI-BIKE KIDS Mountainbike Team. Samen met een groep vrijwillige instructeurs leert hij de kinderen van Aruba (tussen de 5 en 16 jaar oud) alle ins en out van het mountainbiken. De jongste beginnen met fiets controles en slalommen om pionnen, daarna komen er balkjes en heuveltjes die overwonnen moeten worden en de iets ouderen die gaan in groepjes een stukje fietsen door de vele mooie mountainbike paden die Aruba rijk is. Ook op zondag staat de wekker vaak al om 6 uur (of soms nog vroeger) om enkele uren te kunnen gaan fietsen. Tegenwoordig is ook de woensdagavond een vast moment geworden dat Paul op de fiets kruipt. Samen met de Dikke Buiken Club, oftewel DBC (gelukkig voldoet hij nog niet aan die omschrijving 😉), gaat hij dan de ‘Cunucu’ in voor een rondje over de mountainbike trails.

Ik ben sinds oktober wekelijks te vinden in de yogastudio. En wie dan meteen denkt dat dat alleen maar liggend op je rug ademhalingsoefeningen zijn, heeft het mis. Er zijn vele vormen van yoga en de meest actieve lessen vind ik het fijnste. Ze geven me een voldaan gevoel achteraf (en soms ook spierpijn). Er komen staande oefeningen en zittende oefeningen voorbij, oefeningen goed voor je balans en andere goed voor de core stability. Daarnaast zit het voornamelijk in het herhalen en in het vasthouden van de oefeningen voor een bepaald aantal ademhalingen. Daardoor ben je niet alleen bezig met lichaam maar ook met je geest. Geen tijd om na te denken over alle dagelijkse dingen, maar die juist loslaten en bezig zijn met jezelf.

Naast dat we allebei onze eigen sport hebben waar we van genieten zijn we sinds kort ook samen aan iets nieuws begonnen. We hebben namelijk onze allereerste kitelessen gehad! Watersport is (natuurlijk) ontzettend groot op een Caribisch eiland als Aruba, en je ziet dan ook veel kitesurfers bij Malmok Beach in het noorden en Boca Grandi in het zuiden. Zowel Paul als ik zijn erg enthousiast over het kiten, en hoewel het lastiger is dan het lijkt maken we nog wekelijks progressie tijdens de lessen. We zitten nu in de fase dat we het water uit kunnen komen, een paar meter kunnen varen, en dan weer terug in het water klappen. Iets met gebrek aan boardervaring, zullen we dan maar zeggen…
Maar, we zijn er van overtuigd dat het ons gaat lukken om het uiteindelijk onder de knie te krijgen. Het is in ieder geval volop genieten om actief bezig te zijn in het water en om (volledig buiten de comfortzone) iets nieuws te leren!